नाद / Nāda

Ο ήχος. Στις Śāstra, ο Nāda αναφέρεται ως αδιαχώριστος από τον Brahma και συχνά εμφανίζεται ως Nādabrahma ["Ο Nāda είναι αδιαίρετος και είναι Ānanda ή Υπέρτατη Χαρά από μόνος του. Η λατρεία του Nāda οδηγεί στην συνειδητοποίηση του Brahma"]. Οι Śāstra επικαλούνται το εξής παράδειγμα: όπως ένα κόσμημα και η λάμψη του είναι τόσο αχώριστα, έτσι που αν κάποιος αναζητήσει την πηγή της λάμψης θα βρει το κόσμημα, έτσι είναι και η σχέση ανάμεσα στο Nāda και τον Brahma.

Η αρχική σημασία της λέξης ερμηνεύεται ως εξής: 'Nā' είναι η ζωή (Vāyu ή αέρας) και 'Da' είναι η φωτιά (ενέργεια), που μαζί σχηματίζουν τον Ήχο –που ονομάζεται Nāda.

Επαναλαμβάνοντας διάφορες ανακυκλούμενες (ειδικά στην παλιότερη βιβλιογραφία) πληροφορίες (που έβλεπαν αυτές τις περιγραφές αυτές ως χαριτωμένες δοξασίες των μακαρίων τω πνεύματι), υπάρχουν δύο κατηγορίες Nāda, η μία θεωρείται Anāhata ή "χωρίς κρούση / πλήξη" δηλ. που δεν παράγεται από την ενέργεια κάποιου εξωτερικού παράγοντα, αλλά είναι αυτο-τροφοδοτούμενη, και η άλλη ονομάζεται Āhata ή "με κρούση / χτύπημα" δηλ. παράγεται με κάποιον τρόπο.

Από την άλλη, υπάρχουν τρεις ακόμη κατηγορίες του Nāda, [που, καταρχήν, σχετίζονται με τις περιοχές της έκτασης της ανθρώπινης φωνής]: Anudātta ή Μπάσσο ή χαμηλή, Svarita ή Τενόρο ή μέση και Udātta ή Σοπράνο ή υψηλότερη. Το κέντρο της Anudātta είναι η θωρακική περιοχή, της Svarita ο λαιμός και της Udātta το κεφάλι. Αναφέρεται στις Śāstra ότι κάθε επόμενη, από τις τρεις Nādas, περιοχή εκφέρεται με τη διπλάσια προσπάθεια από ό,τι η προηγούμενη. (βλ. 'Vazan' και 'Saptaka'). Αυτό πιθανό να δείχνει μια, έστω εμπειρική, γνώση του λόγου της οκτάβας 2:1.