सुरबहार Surabahār Σουρμπαχάαρ (सुरबहार, Surabahār, surbahar, surabahaar, Σουρμπαχάαρ) 
[IN] - Συντάκτης: Laios, Sakis 
सुरबहार / Surabahār
Έγχορδο όργανο μεγάλου μεγέθους, με ηχείο από κολοκύθα και μπράτσο με τάστα. Το Surabahār ονομάζεται λαϊκά και “μπάσο Sitār” και θεωρείται κατάλληλο για αργή ανάπτυξη σε υφή ālāpa. Λέγεται ότι επινοήθηκε από τον Gholām Muhammad Khān (19ος αι.), μαθητή των Piyar Khān και Omrao Khān, της γενιάς του Miyāņ Tānsen.
Οι διαφορές του από το Sitār μπορούν να συνοψιστούν στις παρακάτω:
- είναι μεγαλύτερο από το Sitār και έχει μεγαλύτερο πάχος μπράτσου
- έχει επτά χορδές (δύο επιπλέον Chikārī) σε σχέση με τις πέντε του Sitār
- παλαιότερα μόνο το Surabahār είχε tarab (συμπαθητικές) χορδές.
Μια παλαιότερη εκδοχή του οργάνου με ξύλινο ηχείο και χωρίς Chikārī χορδές ονομάζεται Suracain.
Στους γνωστούς σύγχρονους εκτελεστές του Surabahār περιλαμβάνεται ο Ud. Sujāt Khān (1960-, υιός του Vilāyat Khān), που επιπλέον παίζει Sitār και τραγουδά. Επίσης, η Annapurna Devi (1927-, κόρη του Allāuddin Khān). Γεννή-θηκε ως Rośanara Khān, αλλά έγινε ινδουίστρια στα 14 της χρόνια, προκειμένου να παντρευτεί τον 21 χρονών τότε Ravi Śankar, μαθητή του πατέρα της. Για να βάλω και λίγο πιπέρι στην αφήγηση, κυκλοφορεί η ανεκδοτολογική πληροφορία ότι ήταν καλύτερη από τον Ravi και εισέπραττε περισσότερο χειρο¬κρότημα γι’ αυτό και αυτός της ζήτησε να σταματήσει να παίζει δημόσια (ή ότι η ίδια το επέλεξε). Δεν γνωρίζω για την ακρίβεια αυτής της πληροφορίας, αλλά –ανεξάρτητα αυτής– πρόκειται για μουσικό υψηλότατης κλάσης όπως αποδεικνύεται από άλλες επιβεβαιωμένες ιστορίες και τους σπουδαίους μαθητές που δίδαξε.
Σχετικά πολυμέσα
